Maandag 4 mei
Een achterhuis in Trinidad
De casa ligt dicht bij het oude centrum van Trinidad en is een authentiek huis. Als we binnenkomen staan we direct in de woonkamer. Het is er donker. Achter de woonkamer is de keuken, met een grote rode vijftigerjaren Amerikaanse koelkast. Weer daarchter is een kleine patio en dan pas komen we bij de kamer die wij hier voor drie nachten hebben gehuurd. Wanneer ik het dakterras ontdek zie ik het huis van de buurman. Ook zo'n smalle pijp, alleen gebruikt hij het achterste gedeelte vooral voor opslag.
Trinidad, ik ben helemaal aangenaam verbaasd. Dit is van zo'n ongelooflijke schoonheid, veel kleur, veel authentieke huizen, verkeersvrij in het centrum. En de huizen zijn nog steeds bewoond door nazaten van de oorspronkelijke bewoners. Op straat liggen nog grote kiezels, je voelt dat hier paard en wagen thuishoren. Jongens voetballen ontspannen op deze ondergrond. Zonder schoenen, dat wel.
Achter het plaza mayor zijn werklieden bezig een restaurant om te bouwen. Vandaag moeten er stenen naar binnen worden gesjouwd. Ik word uitgenodigd te helpen, en dat doe ik. Al is het slechts één keer. Zeker zes mensen zijn betrokken bij dit karwei. De fles rum mag onder werktijd genuttigd worden.
In de straten staan ook nog veel oldtimers. Of mag je dat woord hier niet gebruiken als het merendeel van de autobezittende bevolking er mee moet rijden? Het is zeker geen luxe verzamelwoede, maar noodzaak.
We kijken ook binnen in een huis waar een altaar is ingericht volgens de Santeria, een vermenging van het katholicisme met Afrikaans geloof. Hier heet het Regla de Ocha. De vermenging is te snappen als je begrijpt dat de slaven uit Nigeria niet zomaar hun eigen godsdienstige gewoontes konden houden. Met vermenging lukt dat dat weL Hier wil ik natuurlijk de komende dagen meer over te weten komen.
Het is 4 mei. In Nederland is het dodenherdenking. En wij verblijven hier in een achterhuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten