PPO (40 jaar onderwijs, deel 9)

2014-2015 is mijn 40e onderwijsjaar. Tijd om eens terug te kijken en de lijnen zichtbaar te maken.

Dit is blog nr. 9. Eerder verschenen blog 1 t/m 8 en 12-13.



Aan het eind van de jaren '90 wordt aan mij gevraagd om mee te denken over een nieuw praktijkgericht project voor de derdejaars Ondernemer Detailhandel. Peter Cox, Peter Raaijmakers, Paul van den Brink en Tineke zijn al gestart. Al snel voel ik de positieve energie die deze werkgroep heeft. Uitgangspunt voor het project (dat uiteindelijk P Project gaat heten vanwege de marketing p's, maar misschien ook wel vanwege de vele voornamen die met een P beginnen) is het in de praktijk brengen van competenties voor ondernemendheid. De studenten gaan een levensecht evenement organiseren. Ons advies is: volg je passie! We zien veel modeshows, sportevenementen, maar ook een talentenjacht in de schouwburg, een personeelsfeest in een kasteel in Limburg, musicals, multiculturele feesten, braderieën. De evenementen brengen ons op veel verschillende en vaak inspirerende locaties. Kernwaarde voor ons is: zorg voor beleving! Het is immers de beleveniseconomie die op de stoep staat.

Om inspiratie op te doen rondom beleven en marketing volgen we in september 2000 een cursus in Ierland, bij Ad van Maeren. Wat ik me nog herinner is natuurlijk de pracht van het Ierse land en de eieren met spek die Ad elke ochtend met veel gespetter bakte, maar ook dat we de cursusdagen veel meer gebruikten om zelf door te denken over onderwijs en beleving.














Dit zal voor de komende jaren een constante factor blijven. Hoe krijg je meer beleving in onderwijs? Op een vrijdagmiddag in 2001 voeren we een bijzondere actie uit: we overvallen gemaskerd en met neppistooltjes onze directie. We ontvoeren de heren naar een kantoortje op de 1e etage. Daar krijgen ze van een bekende stem (de vrouw van Peter Schoormans zat in het complot) te horen dat vrijlating mogelijk is als er meer aandacht komt voor beleving in het onderwijs.



Peter Cox is een uitstekende inspirator voor mij. Zijn bevlogenheid en ijver voor betekenisvol onderwijs doet veel met me. Het lijkt alsof ik opnieuw wakker word. Thema's als levensechte opdrachten, just-in-time leren, motivatie, omdenken blijven vanaf die jaren steeds dicht bij me.







Om HRM gestalte te geven binnen de p-projecten volgen we met vijfen een cursus bij Anneke Walravens. Hieruit ontstaat de rollen-kleurenverdeling die we gebruiken bij reflectie over de eigen rol binnen een projectgroep. Ben je vooral blauw (ideeenman),verkenner), rood (promotor),bruin (boekhouder), wit (binder) of geel (luisteraar)?



Met Anneke ontwikkelen we ook een grootse personeelsdag, voortkomend uit het ontvoeringsavontuur, eind september 2001. Met het hele personeel gaan de we de hei op bij Geldrop en verzamelen we ideeen voor betekenisvol onderwijs. De route loopt via "schaapjes op het droge", "gouden bergen", "woud van inspiriatie", naar "hoge bomen", alwaar de directie de ideeen mocht ontvangen. De dag staat nog steeds bekend als D Day.



Om studenten te waarderen en ook om te laten zien wat beleving voor docenten betekent organiseeren we als vijftal jaarlijks het diplomafestijn. We maken er een mooie avond van met sketchjes, awards en films. Studenten worden zo persoonlijk mogelijk in het zonnetje gezet. De ideeen van de evenementen passeren nog eenmaal de revue, ondersteund met beelden. We maken bekend wie we genomineerd hebben als Student van het Jaar. En dat zijn niet degenen die de hoogste cijfers haalden, maar de degenen die, met de woorden van nu, het beste uit zichzelf haalden. En dus ook die studenten van wie wij als docenten het meest mochten genieten.

De voorbereidingen voor die diplomauitreiking begonnen al heel vroeg. Ik herinner me opnamen in de caravan van Paul, maar ook het huren van een Rolls Royce en Boels-toiletten voor op het podium.

Inspiratie vonden we de eerste jaren ook bij een studentengroep. Janneke en anderen (waarvan ik de namen kwijt ben) waren zo enthousiast met hun p-project bezig dat ze een hele marketing eromheen hadden bedacht. We vonden dat we niet onder konden doen voor deze jongelui en bedachten onze eigen marketing. PPO ontstond. PPO werd de merknaam waaronder we opereerden. En een van de eerste producten was een cd'tje: "Van de pot gerukt" (de titel verwees naar de Boels-toilet).

Met hierop de originele muziek die te horen was geweest op de diploma-uitreiking. We lieten ons verkleed in HRM-kleuren fotograferen in een container.






Luistertips zijn de liedjes die ook te vinden zijn op de Van-de-pot-gerukt-cd:
Sexy Boy van Air
One More Time van Daft Punk
Peter van Neerlands Hoop

Als toegift nog twee voorbeelden van foto's die we als afscheid aan de studenten meegaven.

So you think you can study (40 jaar onderwijs, deel 13, met gastblog van Suzie Ziener)

2014 -2015 is mijn 40^e onderwijsjaar. Tijd om eens terug te kijken en de lijnen zichtbaar te maken.

Dit is deel 13: Excellence.

(eerder verschenen deel 1 t/m 8 en 12)

Mijn huidige focus, in mijn 40^e onderwijsjaar, ligt op het benutten van talent. Dagen we genoeg uit? Wat doen we met studenten die meer willen dan het curriculum aanbiedt. Ik start begin 2015 een project met een klein groepje 1^e jaars van B2B  (Business to Business).

Onderstaand artikel gaat over dit project en verscheen in Aanval op Schooluitval en is geschreven door collega Suzie Ziener.

Er is veel aandacht in het onderwijs voor studenten die extra zorg nodig hebben. Tijdens de schoolloopbaan raken we echter ook studenten kwijt omdat ze niet kunnen excelleren. Die studenten moet je iets extra’s kunnen bieden.
Ik ben in gesprek met Peter Berkers die bevlogen vertelt over het project ‘Overtref je zelf ’. Dit project gaat de studenten die willen excelleren dat extra bieden wat deze studenten nodig hebben.

Excellente student
‘Een excellente student is een kritische beroepsbeoefenaar die meer uitdaging wil en aankan dan het gangbare curriculum aanbiedt.’ zegt Peter. Maar hoe vind je die excellente studenten? ‘Het is geen kwestie van scouten. Het is niet zo dat je een excellente student herkent omdat hij allemaal 10-en haalt. Dat ligt veel complexer.’
Voor de minor ‘Overtref jezelf’ schrijven zich eerste jaars studenten in die vinden dat ze te weinig uitgedaagd worden in het reguliere programma. Ze melden zich hier zelf voor aan. De doelgroep zijn de studenten die willen excelleren in de opleiding. Het zijn studenten die het beste uit zichzelf willen halen, helemaal voor de opleiding gaan, écht gemotiveerd zijn en zelfsturend handelen. Ze zijn alert en zuigen alle informatie op die ze nodig, zijn vaak ook breder geïnteresseerd, ze willen overal wat van weten en ze stralen passie uit! De eerste informatie bijeenkomst is met de ouders er bij.
Uitdagende opdracht
De studenten krijgen een eigen uitdagende opdracht die meer eist op het gebied van zelfstandigheid, ondernemendheid, creativiteit, doorzettingsvermogen, netwerken en samenwerking. De opdracht daagt de student uit om in een levensechte context in samenwerking met anderen een prestatie neer te zetten. Voorbeelden van opdrachten zijn: organiseer een evenement, voer een actie uit voor een goed doel, voer een onderzoeksopdracht uit voor een gemeente, bedrijf of vereniging.
Na afloop van de opdracht vindt er een evaluatie plaats waarin de studenten hun verworven inzichten met betrekken tot zelfstandigheid, ondernemerschap, creativiteit, doorzettingsvermogen, netwerken en samenwerking presenteren. Ze ontwikkelen zichzelf tot een excellente professional: ze kunnen inhoudelijk extra verbreden en verdiepen, breiden hun netwerk uit, voeren een echte opdracht uit en ontvangen een certificaat waarmee ze kunnen bewijzen dat ze een excellente professional zijn.
Groeiproces
De opleiding Summa Business start binnenkort met deze minor voor excellente studenten. In de toekomst wil Peter Berkers dit project ook graag multidisciplinair zien: samenwerking tussen verschillende scholen.
Het begeleiden van deze groepjes gebeurt door excellente docenten. Niet alleen de studenten worden aangesproken op persoonlijk ondernemerschap maar ook de docenten. Bovendien gaan de docenten uit van growth mindset en aanvonken in plaats van afvinken. De docenten worden hiervoor ook geschoold. Een groeiproces voor iedereen die hier aan deelneemt!

muziektip bij dit blog: alles van Yes

ELE Handelsblad (40 jaar onderwijs, deel 8)

2014- 2015 is mijn veertigste onderwijsjaar. In een serie blogs wil ik hierbij stilstaan. Wat heb ik gedaan? Wat heb ik geleerd? Wat heb ik bedacht?




Lange tijd, ik denk vanaf halverwege de jaren negentig tot halverwege de jaren nul, ben ik eindredacteur geweest van een schoolkrant.

Ik kreeg het idee om een middel te vinden dat verbindend kon zijn: een krant. Een naam was snel gevonden: Het ELE Handelsblad. We maakten de krant met een kern van docenten, en met Piet Slegers, die als reporter op bezoek ging bij oud-studenten met een eigen bedrijf. Zo verzamelden we good practises, zetten in  elke krant een docent in het zonnetje, en deelden we ervaringen. In het begin werd de krant ambachtelijk gemaakt door Twan Luijben, later nam Otger Koch het over en de laatste periode werkte ik met Jan de Louw.

Docenten die je beter kon leren kennen noemden we smaakmakers. Ikzelf vond het vooral leuk om columns te schrijven over wat er in een klas gebeurde. Meestal in dialoogstijl.

De krant veranderde van naam in het ROC Handelsblad.


Ik denk dat we rond 2000 waardering kregen voor ons werk. Onze schoolkrant won een derde prijs in een landelijke competitie voor schoolkranten. Met Tineke en Piet en een afvaardiging van studenten ben ik naar Amsterdam gegaan om  de prijs in ontvangst te nemen. Apetrots.


In de loop der jaren werd het maken van de krant steeds meer een format en verloor ik de passie.

Nu zoekend in huis en op school ontdek ik dat ik niets heb bewaard. Ik vind geen kranten, geen kopij.

Een mooi stukje geschiedenis lijkt verloren gegaan.



Muziektip bij dit blog: Copy*Cats van Johnny Tunders & Patti Palladin