Vrijdagmiddag

Dit was weer eens zo'n week dat je weet waarvoor je het doet.
Mooie momenten op het strand bij Den Haag. Opruimen van een schuur waar ik zelf niet eens aan wil denken te beginnen. Iemand die vraagt: wordt er nog geblogd?
Drie verschillende momenten van deze week. Maar met een verbindende factor. Prive.

En dit was weer eens zo'n week dat je ervaart waarvoor je werkt. Om jonge mensen te zien groeien op een dialoogavond. Om jonge mensen enthousiast te horen vertellen dat het ondernemersevenement in de vakantie zo geslaagd was. Om trots te zijn op ondernemende studenten die een certificaat krijgen als gespreksbegeleider. En dat allemaal omdat ik steeds duidelijker heb wat ik wil bereiken. Werk.

En dit was weer eens zo'n week om mooie mensen te ontmoeten, mijn verhaal te vertellen, anderen te inspireren. Het valt deze week allemaal samen. En het is pas vrijdagmiddag.


-Peter Berkers, vanaf de Ipad

“Ik leer ze ondernemer te zijn van hun eigen leven”

Met onderwijs werken  we aan de samenleving van morgen. En onze  samenleving verandert steeds sneller. Als aansluiting naar een veranderende samenleving  willen  we als opleiding voor ondernemende mensen die kansen zien en kansen grijpen. Ik ben dan ook nog steeds trots op mijn werk als docent. Nu al voor het 38e jaar. Ik mag een bijdrage leveren aan die samenleving van morgen. En dat doe ik door in het kleine stukje verantwoordelijkheid dat ik draag mijn studenten MBO te motiveren uit hun box te komen. Om mijn visie gestalte te geven ben ik gestopt met lesjes geven. Ik geloof niet meer in een ruimte waar je 28 mensen in stopt en ze dan allemaal tegelijkertijd iets vertelt  over het leven.
Voor mij start Burgerschap bij de individuele student. Burgerschap zie ik als kunnen en willen meedoen in de samenleving, een deel van de samenleving willen zijn en er een positieve bijdrage aan willen leveren.  De start, de weg  en het te bereiken  doel is per student erg verschillend. Sommige studenten zijn kinderen van naar Nederland gevluchte immigranten, andere studenten groeien op rondom  een boerderij in St. Oedenrode  en weer andere studenten zijn reeds wereldburger te noemen.  Iemand die moet voorkomen vanwege een delict heeft een andere Burgerschapsvraag als iemand die duurzaam wil ondernemen.  Wat hen bindt, en wat wij kunnen laten zien,  is dat ze allemaal kunnen groeien als burger.
Voor mij is het belangrijk dat Burgerschap interactief is. Leervragen komen uit het individuele leven van mijn studenten. De vragen kunnen aansluiten bij hun opleiding, maar ook bij hun persoonlijke motivatie. Ik wil ook dat mijn studenten zien dat er buiten hen om nog een werkelijkheid is. Een werkelijkheid die ze nog niet verkend hebben. Zo nodig ik ze uit om host te zijn bij netwerkbijeenkomsten van ondernemers, mogen ze meedoen aan rampenoefeningen, kunnen ze kijkjes nemen achter de schermen van …, laat ik ze reflecteren over hun rol als coach of begeleider, laat ik ze met ondernemende jongeren kennis maken.
Dat is de  opdracht in het moderne beroepsonderwijs. We leveren studenten af die zich gemakkelijk kunnen inpassen in de snel veranderende samenleving.  We zien de student als ondernemer van zijn eigen leven. We halen hem weg van de achterbank van de auto (als hij daar nog zit, volgestopt  met  food en entertainment, af en toe losgelaten om te plassen en klagend als het niet snel genoeg of spannend genoeg gaat) en geven hem de TomTom of het stuur in handen. Maar ook als hij al stuurt en rijdt blijven we in zijn buurt en coachen  hem in het uitvoeren van  bijzondere verrichtingen. Ik wil ze in ieder geval motiveren ondernemend gedrag te tonen.  Ondernemer te zijn over hun eigen leven.

Dit blog is gschreven in opdracht van TedxYouth @Brabantlaan en te lezen op hun website.

Luistertip: Heroes van David Bowie