"Er is telefoon voor u", zegt de vrouw van de receptie. We zijn aan het inchecken bij Club Marina op Tenerife en ik ben in eerste instantie zeer verbaasd. Zoveel service? Ik hoor een stem met sterk Amsterdams accent, ze stelt zich voor als Manuela en is onze host dezer dagen. Ze wil een afspraak maken voor een welkommetje en voor een toertje. Dat doen we.
Het welkommetje vindt twee dagen later plaats. Manuela is een vrouw die er probeert nog bij de tijd uit te zien. Ze is lang, loopt op hoge hakken, en is zeker niet spaarzaam in het gebruik van lippenstift. Terwijl we naar het restaurant wandelen vertelt ze al volop. Ze is opgevoed in Amsterdam, maar op dertienjarige leeftijd verhuisd naar Tenerife, het geboorte-eiland van haar vader en op haar vijftiende gaan werken. Ze heeft twee kinderen, één van vierentwintig en één van zeven. Die van zeven doet het goed op school, zegt ze als ze hoort dat ik leraar ben. Ik moet namelijk voor het welkommetje mijn beroep noemen. Manuela praat ononderbroken, stelt tussendoor een enkele vraag en geeft als het kan zelf alweer het antwoord. We gunnen haar deze rol.
Ze maakt zich erg zorgen over de kwaliteit van ons verblijf en regelt betere verlichting op ons balkon. Ze belt zelfs na of het allemaal goed verlopen is.
Twee dagen later komen we Manuela weer tegen, ditmaal 's morgens omdat ze vertaalster is bij de tour. Tineke wordt als een oude bekende vriendin gekust. In de vijf minuten vooraf aan de tour lukt het Manuela Tineke uitvoerig te informeren over haar overgangsperikelen.
Dan is het tijd om een formulier in te vullen. 'Hm, dat is in het Frans', stelt ze verbaasd vast. ' Dit is een nieuw formulier'. Tineke helpt haar met het vertalen van de vragen. We maken het onszelf zo gemakkelijk mogelijk met het invullen, want teveel details is waarschijnlijk niet gewenst. Het toertje is immers een poging om ons binnen te lokken bij een soort timeshare programma. Manuela vertaalt, doet dat erg keurig. Wij stellen geen vragen, des te eerder zijn we klaar. Eerst moeten we meekijken hoe een dikke brochure pagina voor pagina wordt toegelicht. Kijk hotels in Spanje, hotels in Italie, hotels in Portugal... en zo bijna de hele wereld. Gelukkig zijn we na vijfenveertig minuten weer vrij. Het is immers overduidelijk dat we geen interesse hebben. We bedanken Manuela voor haar werk. Zij is blij dat ons lampje ons zoveel genot geeft deze vakantie.
Toch een goed wijfie.
Het welkommetje vindt twee dagen later plaats. Manuela is een vrouw die er probeert nog bij de tijd uit te zien. Ze is lang, loopt op hoge hakken, en is zeker niet spaarzaam in het gebruik van lippenstift. Terwijl we naar het restaurant wandelen vertelt ze al volop. Ze is opgevoed in Amsterdam, maar op dertienjarige leeftijd verhuisd naar Tenerife, het geboorte-eiland van haar vader en op haar vijftiende gaan werken. Ze heeft twee kinderen, één van vierentwintig en één van zeven. Die van zeven doet het goed op school, zegt ze als ze hoort dat ik leraar ben. Ik moet namelijk voor het welkommetje mijn beroep noemen. Manuela praat ononderbroken, stelt tussendoor een enkele vraag en geeft als het kan zelf alweer het antwoord. We gunnen haar deze rol.
Ze maakt zich erg zorgen over de kwaliteit van ons verblijf en regelt betere verlichting op ons balkon. Ze belt zelfs na of het allemaal goed verlopen is.
Twee dagen later komen we Manuela weer tegen, ditmaal 's morgens omdat ze vertaalster is bij de tour. Tineke wordt als een oude bekende vriendin gekust. In de vijf minuten vooraf aan de tour lukt het Manuela Tineke uitvoerig te informeren over haar overgangsperikelen.
Dan is het tijd om een formulier in te vullen. 'Hm, dat is in het Frans', stelt ze verbaasd vast. ' Dit is een nieuw formulier'. Tineke helpt haar met het vertalen van de vragen. We maken het onszelf zo gemakkelijk mogelijk met het invullen, want teveel details is waarschijnlijk niet gewenst. Het toertje is immers een poging om ons binnen te lokken bij een soort timeshare programma. Manuela vertaalt, doet dat erg keurig. Wij stellen geen vragen, des te eerder zijn we klaar. Eerst moeten we meekijken hoe een dikke brochure pagina voor pagina wordt toegelicht. Kijk hotels in Spanje, hotels in Italie, hotels in Portugal... en zo bijna de hele wereld. Gelukkig zijn we na vijfenveertig minuten weer vrij. Het is immers overduidelijk dat we geen interesse hebben. We bedanken Manuela voor haar werk. Zij is blij dat ons lampje ons zoveel genot geeft deze vakantie.
Toch een goed wijfie.
