RIP Lou Reed

Op mijn puberkamer hing zijn afbeelding. Vriend en klasgenoot Ralph had Lou Reed nagetekend met houtskool en enkele kleuren. Het was een kopie van de hoes van Transformer. Een van de hoogtepunten in de muziekgeschiedenis. En daar op die kamer, omringd door kaarslicht, met paars en zwart behang, voelde ik de verwantschap. De maverick.
Lou Reed was mijn held. Maar soms ook wel weer een antiheld. Prachtige albums werden afgewisseld met stukken bagger. Tenslotte verloor ik interesse in zijn producten. Maar wat altijd overeind bleef waren die paar fantastische albums.
Transformer
Rock and Roll Animal
Berlin
New York
Songs voor Drella.

Jaarlijks maak ik gebruik van het nummer 'Peter' van Neerlands Hoop. Gewoon, omdat ik de tekst geinig vind. Maar het is natuurlijk de basloop die het nummer bepaalt. De basloop die gejat is uit Walk on the Wild Side (Herbie Flowers op Transformer)

Lou Reed kon verhalen vertellen in zijn liedjes. Dat zouden meer muzikanten moeten doen.
Vanavond dus weer Transformer.

Herfst in Bretagne

Mt St Michel, prachtige wolken




St. Malo, doorkijkje naar hoog water




Quimper, zonlicht in de kathedraal




Camaret s/ Mer, menhirs 5000 jaar oud




Locronan, zo preek je hel en verdoemenis!




Locronan, een bos dat zo met de pen van Tolkien getekend kan zijn




-Peter Berkers, luisterde naar Tri Yann

My computer thinks I'm gay

Op de Franse radio draaien ze elk uur Placebo, Too many friends. Een nummer over social media en de invloed daarvan.
My computer thinks I'm gay
What's the difference anyway
when all that people do all day
is staring to a phone

Mijn iPad vertelt me vandaag dat er 100% kans op regen is. Vandaag zijn we op Crozon, de lucht is stralend blauw. We hebben lekker buiten kunnen lunchen in het zonnetje met uitzicht op de haven. Toch hebben we regenjassen meegenomen en een slecht-weer-plan bedacht.

Het stadje Camaret s/ mer heeft een prachtig visserskerkje. Er hangen boten aan het plafond en ook achter het altaar is het thema 'vissen op zee' uitgebeeld. De kerk heet Notre Dame de Rocamadour. Vanaf hier vertrokken pelgrims over land naar de plaats Rocamadour waar de kerk met de zwarte Madonna staat. Thuis hebben we dat beeldje op een speciale plaats staan. En gisteren waren we ook al op een boot met die naam.
T. en ik fietsen naar de kliffen en wandelen naar het einde van de wereld. Hoezo het einde, schrijft Rik via de social media, dit is het midden van alles!
Ja, vanmiddag wel.

En ik wil nog delen dat we op ons wandelpaadje een flinke slang zagen kruipen. Helaas houdt dit dier niet van social media. Voordat de camera helemaal facebookklaar was, verdween hij (zij?) in de struiken.

En zo delen we alles met allen. En iedereen heeft er wel een mening over.
En hier komen de foto's:
















-Peter Berkers, luistert bijna elk uur naar Placebo.

Mont Dol

De naam is te vertalen als Tafelberg. Mont Dol. Het is een gehucht rondom een afgeplatte heuvel in het vlakke polderlandschap. Als hier een abdij had gestaan dan was dit de grote toeristenattractie geweest. De zee is op ongeveer vier kilometer. Wij verblijven enkele dagen in een boerderij bij Marga en Hans. Marga komt uit de psychiatrische zorg en Hans is kunstenaar, beeldend kunstenaar. Daarnaast is Hans ook nog fan van Frank Zappa. 'Een vrije geest, yes!!'
Het schept wel een band natuurlijk.
Hans is een kind van de zestiger jaren, haast dwangmatig op zoek naar vrijheid en eigen visie. Beiden zijn ook nog eens enthousiaste vertellers. Omdat we de avonden in Mont Dol aan tafel doorbrengen horen we veel verhalen over het leven in Bretagne, het oude leven in Nederland, maar ook over de actualiteit.
Overdag bezoeken we Mont St. Michel, St. Malo en Cap Frehel. De nieuwe fietsendrager wordt veelvuldig in stelling gebracht. En ja, ondanks de kou, de start van de herfst, is het hier toch al drie dagen droog. Yes!
Voor het eerst participeren we ook in de liefde van dieren. Als we terugfietsen van ons tochtje naar de Tafelberg, worden we al van verre begroet door de honden van Hans en Marga. Yes!




















-Peter Berkers, luistert naar Frank Zappa, Strictly Commercial

Dialoog

Studenten Randy en Maikel zijn na afloop heel positief over hun dialoog. Ze hebben me, samen met Mekdes en Michelle, geholpen door vrijwilliger te zijn op de 1e trainingsavond. De voorbereidingen voor Eindhoven in Dialoog zijn weer gestart. In het Fontysgebouw ontmoet ik gespreksleiders, vrijwilligers, maar ook een klas van het Heerbeek uit Best. Zij komen samen met hun docente ervaren wat een dialooggesprek is. Bijzonder! De leerlingen gaan later zelf dialogen verzorgen op hun school. Ik ben er jaloers op.
In mijn groepje kom ik Rosalinde tegen die ik ken van de World PeaceFlame. Haar missie is duidelijk. Vrede! Ik bewonder haar enthousiasme en doorzettingsvermogen. Ook kom ik Marijke tegen, in haar rolstoel. Marijke leer ik op deze avond kennen als een enthousiaste energiegever.
Fijn hier weer te zijn. Fijn weer mensen te horen die 'ja' zeggen.

Een dag later heb ik Hanneke, Shaun en Dennis op bezoek. Weer energie, weer veel 'ja'. Zij verzorgen een gastles over TedX. Bij een gedeelte van de klas komt het niet binnen. 'Ja maar...' hoor ik.

Tja.



Gelukkig is het bijna vakantie.

-Peter Berkers, adviseert de Tedeschi Trucks Band, als energievolle muziek.