Als we om half negen de auto naar buiten rijden worden we verwelkomd door een hagedis van zeker vijftig centimeter. Wat een beest!
We vinden al snel de snelweg naar San Jose, de hoofdstad van Costa Rica. En ook vandaag is het uitdagend om te onttomtommen. Er zijn nauwelijks aanwijzingen om in het centrum van de stad te komen.
Het valt even niet mee om een parkeerplaats te vinden. We weten niet precies hoe parkings er hier uitzien. Het blijken open ruimtes te zijn tussen gebouwen die volgepropt worden met auto's. Het is kwart voor tien. Onze parking sluit pas om vijf uur, we hebben dus tijd genoeg om de stad te verkennen en naar de voetbalmatch (vandaag speelt Nederland tegen Argentinie in de halve finale) te kijken.
Met de Capitoolgids als leidraad bewandelen we het centrum met haar parken, bibliotheek, overdekte markt en theater. Het bezoek aan de nationale bibliotheek is nostalgisch. Nog steeds kun je hier boeken opzoeken met het kaartsysteem dat ik nog ken uit mijn studententijd.
De voetbalwedstrijd kijken we in een grote kroeg annex restaurant in de binnenstad. Erg druk is het niet, wel zijn er vijf of zes televisietoestellen. Maar ja...na de verlenging is het al half vijf geweest en dus de hoogste tijd om op tijd bij de auto te komen. We wandelen in een flink tempo terug en kijken af en toe in winkels binnen naar het verloop van de strafschoppenserie.
Helaas... We liggen eruit! Misschien maar goed dat we dit niet allemaal hebben moeten bekijken.
Ook de stad uit, tijdens de spits, moet zonder aanwijzingen van de A CR W B.
Dat de straten genummerd zijn, en geen namen hebben, is nu een uitkomst.
Tineke geniet van de verkeerschaos. Ikzelf beleef het heel anders.
Vandaag luister ik alleen naar de autoradio.
We vinden al snel de snelweg naar San Jose, de hoofdstad van Costa Rica. En ook vandaag is het uitdagend om te onttomtommen. Er zijn nauwelijks aanwijzingen om in het centrum van de stad te komen.
Het valt even niet mee om een parkeerplaats te vinden. We weten niet precies hoe parkings er hier uitzien. Het blijken open ruimtes te zijn tussen gebouwen die volgepropt worden met auto's. Het is kwart voor tien. Onze parking sluit pas om vijf uur, we hebben dus tijd genoeg om de stad te verkennen en naar de voetbalmatch (vandaag speelt Nederland tegen Argentinie in de halve finale) te kijken.
Met de Capitoolgids als leidraad bewandelen we het centrum met haar parken, bibliotheek, overdekte markt en theater. Het bezoek aan de nationale bibliotheek is nostalgisch. Nog steeds kun je hier boeken opzoeken met het kaartsysteem dat ik nog ken uit mijn studententijd.
De voetbalwedstrijd kijken we in een grote kroeg annex restaurant in de binnenstad. Erg druk is het niet, wel zijn er vijf of zes televisietoestellen. Maar ja...na de verlenging is het al half vijf geweest en dus de hoogste tijd om op tijd bij de auto te komen. We wandelen in een flink tempo terug en kijken af en toe in winkels binnen naar het verloop van de strafschoppenserie.
Helaas... We liggen eruit! Misschien maar goed dat we dit niet allemaal hebben moeten bekijken.
Ook de stad uit, tijdens de spits, moet zonder aanwijzingen van de A CR W B.
Dat de straten genummerd zijn, en geen namen hebben, is nu een uitkomst.
Tineke geniet van de verkeerschaos. Ikzelf beleef het heel anders.
Vandaag luister ik alleen naar de autoradio.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten