"Wilt u misschien een cognacje bij de koffie?"
Het kan dus wel. De steward in het vliegtuig is erg behulpzaam. Hij biedt nog net geen sigaren aan. We vliegen met KLM van Schiphol naar Panama, om daar over te stappen op een vlucht naar San Jose, Costa Rica. We hebben op de heenvlucht veel beenruimte, wat mogelijk maakt om regelmatig te gaan staan. Ik vind het eten buitengewoon lekker (kip in mosterdsaus, met een verse salade, en met aardappelpartjes), alleen heeft Tineke last van haar buurvrouw die als jonge moeder nogal beweeglijk is met en zonder kind. Bovendien is ze zo breed dat ze over de 'eigen zone' heen gaat.
Al met al (Tineke schrijft over de bijzondere treinreis naar Schiphol) verloopt de heenreis dus naar wens.
Dos Palmas is een oase van rust. Onze kamer ligt in een traditoneel Costaricaans huis. We zijn de enige gasten. Tenminste, ik zie het moeilijk definieerbaar insect in de badkamer niet als gast.
We verkennen op dag 1 de omgeving, met de auto, die inmiddels is afgeleverd. Omdat we gemerkt hebben dat er weinig aanwijzingen zijn op de wegen, maken we foto's van google earth. Zo hebben we toch een gedetaillleerdere kaart bij ons. We lunchen in een cafetaria-achtig restaurantje en dineren bij Rizzos con Mango, waarvan de eigenaar een geboren Nederlander is. We leren van hem oa gewoontes rondom tipgelden. Wel interessant want we ontdekken dat gratis parkeren vergezeld gaat van een parkeerwacht. En wat geef je nu aan zo iemand? Tijdens het eten van de salade (palmharten en avocado) genieten we van het uitzicht.
Peter keek en luisterde in het vliegtuig naar The Rolling Stones in Hyde Park 2013.
Het kan dus wel. De steward in het vliegtuig is erg behulpzaam. Hij biedt nog net geen sigaren aan. We vliegen met KLM van Schiphol naar Panama, om daar over te stappen op een vlucht naar San Jose, Costa Rica. We hebben op de heenvlucht veel beenruimte, wat mogelijk maakt om regelmatig te gaan staan. Ik vind het eten buitengewoon lekker (kip in mosterdsaus, met een verse salade, en met aardappelpartjes), alleen heeft Tineke last van haar buurvrouw die als jonge moeder nogal beweeglijk is met en zonder kind. Bovendien is ze zo breed dat ze over de 'eigen zone' heen gaat.
Al met al (Tineke schrijft over de bijzondere treinreis naar Schiphol) verloopt de heenreis dus naar wens.
Dos Palmas is een oase van rust. Onze kamer ligt in een traditoneel Costaricaans huis. We zijn de enige gasten. Tenminste, ik zie het moeilijk definieerbaar insect in de badkamer niet als gast.
We verkennen op dag 1 de omgeving, met de auto, die inmiddels is afgeleverd. Omdat we gemerkt hebben dat er weinig aanwijzingen zijn op de wegen, maken we foto's van google earth. Zo hebben we toch een gedetaillleerdere kaart bij ons. We lunchen in een cafetaria-achtig restaurantje en dineren bij Rizzos con Mango, waarvan de eigenaar een geboren Nederlander is. We leren van hem oa gewoontes rondom tipgelden. Wel interessant want we ontdekken dat gratis parkeren vergezeld gaat van een parkeerwacht. En wat geef je nu aan zo iemand? Tijdens het eten van de salade (palmharten en avocado) genieten we van het uitzicht.
Peter keek en luisterde in het vliegtuig naar The Rolling Stones in Hyde Park 2013.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten