Old Arrack

We zagen het drankje voor het eerst bewust op de kaart staan in Ella. Old Arrack. Tussen de mojito en de pina colada. Even proberen dus. En ja, het smaakt lekker, lijkt op brandy, is erg zacht.
De volgende vraag is: waar kunnen we dit vinden, want het lijkt ons lekker om 's avonds zo voor de deur, op een balkon, een glaasje te drinken. Wijn gaat hier immers bijna niet en bier kennen we. In de supermarkten zien we geen alcoholische dranken. Slijterijen zijn ook onvindbaar.
Een tuktukdriver helpt ons. Je moet bij de liquor shop zijn. Hij brengt ons naar zo'n winkel. Nou ja, winkel?! Ik zie een hokje met een ijzeren frame ervoor, waarachter zich dan, in het donker, drankflessen tonen. Achter het frame zit een man met een bundel geld. En ja, ik kan Old Arrack krijgen. Kost bijna niets.
Nu, een week later ongeveer, blijkt dat alle drankwinkels op dezelfde manier zijn opgezet. Geen reclames. Nauwelijks vindbaar. Altijd met een ijzeren frame.
Als ik vandaag een fles Old Arrack wil kopen dringt er iemand voor. Hij wil een strong beer van 8,6%. Hij krijgt een blikje aangereikt en is weer weg op zijn brommertje. Betalen hoeft hij niet. Misschien is het wel voor een guesthouse? Ik vraag om de beste Old Arrack en krijg een advies. Mooi. Vanmiddag maar eens proberen.




















In ons lunchrestaurant aan het strand, bij Coconut Beach Cabanas in Tangalle, komt een toerist binnen. Hij vraagt: heb je ook kokosnoot? Ik stuur zo wel iemand de boom in, antwoordt de ober.




-Peter Berkers, luistert naar Les Passants van Zaz (een aanrader)