Pagina's

zaterdag 21 februari 2015

PPO (40 jaar onderwijs, deel 9)


2014-2015 is mijn 40e onderwijsjaar. Tijd om eens terug te kijken en de lijnen zichtbaar te maken.

Dit is blog nr. 9. Eerder verschenen blog 1 t/m 8 en 12-13.



Aan het eind van de jaren '90 wordt aan mij gevraagd om mee te denken over een nieuw praktijkgericht project voor de derdejaars Ondernemer Detailhandel. Peter Cox, Peter Raaijmakers, Paul van den Brink en Tineke zijn al gestart. Al snel voel ik de positieve energie die deze werkgroep heeft. Uitgangspunt voor het project (dat uiteindelijk P Project gaat heten vanwege de marketing p's, maar misschien ook wel vanwege de vele voornamen die met een P beginnen) is het in de praktijk brengen van competenties voor ondernemendheid. De studenten gaan een levensecht evenement organiseren. Ons advies is: volg je passie! We zien veel modeshows, sportevenementen, maar ook een talentenjacht in de schouwburg, een personeelsfeest in een kasteel in Limburg, musicals, multiculturele feesten, braderieën. De evenementen brengen ons op veel verschillende en vaak inspirerende locaties. Kernwaarde voor ons is: zorg voor beleving! Het is immers de beleveniseconomie die op de stoep staat.

Om inspiratie op te doen rondom beleven en marketing volgen we in september 2000 een cursus in Ierland, bij Ad van Maeren. Wat ik me nog herinner is natuurlijk de pracht van het Ierse land en de eieren met spek die Ad elke ochtend met veel gespetter bakte, maar ook dat we de cursusdagen veel meer gebruikten om zelf door te denken over onderwijs en beleving.














Dit zal voor de komende jaren een constante factor blijven. Hoe krijg je meer beleving in onderwijs? Op een vrijdagmiddag in 2001 voeren we een bijzondere actie uit: we overvallen gemaskerd en met neppistooltjes onze directie. We ontvoeren de heren naar een kantoortje op de 1e etage. Daar krijgen ze van een bekende stem (de vrouw van Peter Schoormans zat in het complot) te horen dat vrijlating mogelijk is als er meer aandacht komt voor beleving in het onderwijs.



Peter Cox is een uitstekende inspirator voor mij. Zijn bevlogenheid en ijver voor betekenisvol onderwijs doet veel met me. Het lijkt alsof ik opnieuw wakker word. Thema's als levensechte opdrachten, just-in-time leren, motivatie, omdenken blijven vanaf die jaren steeds dicht bij me.







Om HRM gestalte te geven binnen de p-projecten volgen we met vijfen een cursus bij Anneke Walravens. Hieruit ontstaat de rollen-kleurenverdeling die we gebruiken bij reflectie over de eigen rol binnen een projectgroep. Ben je vooral blauw (ideeenman),verkenner), rood (promotor),bruin (boekhouder), wit (binder) of geel (luisteraar)?



Met Anneke ontwikkelen we ook een grootse personeelsdag, voortkomend uit het ontvoeringsavontuur, eind september 2001. Met het hele personeel gaan de we de hei op bij Geldrop en verzamelen we ideeen voor betekenisvol onderwijs. De route loopt via "schaapjes op het droge", "gouden bergen", "woud van inspiriatie", naar "hoge bomen", alwaar de directie de ideeen mocht ontvangen. De dag staat nog steeds bekend als D Day.



Om studenten te waarderen en ook om te laten zien wat beleving voor docenten betekent organiseeren we als vijftal jaarlijks het diplomafestijn. We maken er een mooie avond van met sketchjes, awards en films. Studenten worden zo persoonlijk mogelijk in het zonnetje gezet. De ideeen van de evenementen passeren nog eenmaal de revue, ondersteund met beelden. We maken bekend wie we genomineerd hebben als Student van het Jaar. En dat zijn niet degenen die de hoogste cijfers haalden, maar de degenen die, met de woorden van nu, het beste uit zichzelf haalden. En dus ook die studenten van wie wij als docenten het meest mochten genieten.

De voorbereidingen voor die diplomauitreiking begonnen al heel vroeg. Ik herinner me opnamen in de caravan van Paul, maar ook het huren van een Rolls Royce en Boels-toiletten voor op het podium.

Inspiratie vonden we de eerste jaren ook bij een studentengroep. Janneke en anderen (waarvan ik de namen kwijt ben) waren zo enthousiast met hun p-project bezig dat ze een hele marketing eromheen hadden bedacht. We vonden dat we niet onder konden doen voor deze jongelui en bedachten onze eigen marketing. PPO ontstond. PPO werd de merknaam waaronder we opereerden. En een van de eerste producten was een cd'tje: "Van de pot gerukt" (de titel verwees naar de Boels-toilet).

Met hierop de originele muziek die te horen was geweest op de diploma-uitreiking. We lieten ons verkleed in HRM-kleuren fotograferen in een container.






Luistertips zijn de liedjes die ook te vinden zijn op de Van-de-pot-gerukt-cd:
Sexy Boy van Air
One More Time van Daft Punk
Peter van Neerlands Hoop

Als toegift nog twee voorbeelden van foto's die we als afscheid aan de studenten meegaven.







Geen opmerkingen:

Een reactie posten