Bestaat het perfecte geluid? Of bestaat perfecte muziek?
Het zijn de vragen waarmee ik thuis kom na een concert van Ludovico Einaudi. Op het podium speelden elf muzikanten. Natuurlijk, op de voorgrond, de wereldberoemde pianist, componist van oa de bekende melodie van de film Intouchables. Maar om hem heen speelde zijn ensemble. Op viool, gitaar, cello, trom, percussie, xylofoon. En in de hoek iemand die verscholen stond achter een apple notebook. Met waarschijnlijk nog wat andere attributen. In mijn ogen (oren) bepaalde hij daar veel van het geluid. Electronische geluiden, ritmes. Heel modern eigenlijk. En dan ontstaat er een prachtige mengeling van zowel bekende klassieke klanken met geluiden uit de minimal music. Nergens schrik je echt op, ook al zwelt het geluid soms aan. Alles ervaar ik als een streling voor mijn oren. Zoals een massage je spieren lekker opfrist, zo werden mijn oren, en daarmee ook mijn hersenen prettig opgefrist. Geen jankende gitaren. Geen polonaise.
Maar pianostukken gebouwd rondom soms maar drie enkele noten.
Is het daarom dat deze muziek ook gebruikt wordt in reclames?
Het is het geluid waar ik veel van houd, muziek waar ik veel van houd. Waar ook Philip Glass, Michael Nyman, Wim Mertens, Riuichi Sakamoto zich mee bezig houden.
Wim Mertens:
Peter Berkers, luistert naar Ludovico Einaudi.
Het zijn de vragen waarmee ik thuis kom na een concert van Ludovico Einaudi. Op het podium speelden elf muzikanten. Natuurlijk, op de voorgrond, de wereldberoemde pianist, componist van oa de bekende melodie van de film Intouchables. Maar om hem heen speelde zijn ensemble. Op viool, gitaar, cello, trom, percussie, xylofoon. En in de hoek iemand die verscholen stond achter een apple notebook. Met waarschijnlijk nog wat andere attributen. In mijn ogen (oren) bepaalde hij daar veel van het geluid. Electronische geluiden, ritmes. Heel modern eigenlijk. En dan ontstaat er een prachtige mengeling van zowel bekende klassieke klanken met geluiden uit de minimal music. Nergens schrik je echt op, ook al zwelt het geluid soms aan. Alles ervaar ik als een streling voor mijn oren. Zoals een massage je spieren lekker opfrist, zo werden mijn oren, en daarmee ook mijn hersenen prettig opgefrist. Geen jankende gitaren. Geen polonaise.
Maar pianostukken gebouwd rondom soms maar drie enkele noten.
Is het daarom dat deze muziek ook gebruikt wordt in reclames?
Wim Mertens:
Peter Berkers, luistert naar Ludovico Einaudi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten