London Town

Ik ben terug in Londen. En dat geeft altijd inspiratie. Zo kom ik op Airport Eindhoven de vrouw met de doos tegen. Je geld verdienen met je doos! De vrouw legt haar doos over koffers heen. Dat is haar werk. Als haar doos je koffer bedekt zegt ze: goed zo! En ze neemt haar doos weer mee voor de volgende koffer. Tussen alle wachtenden voor het vliegtuig zoekt ze de moeilijke gevallen uit voor haar doos. Ik was ook ook een moeilijk geval. Maar haar doos paste, met enig duwen, dat wel. Maar alleen dit gedoe geeft al stress.
En ik bedenk...
...Stress kan ook mooi zijn. Als je stress omhelst is het ineens niet erg meer. Laat maar komen die stress. Omarm stress. Stress is het nieuwe ZEN.
Maar hoe was Londen?
Wel, eindelijk, na een mooie boottocht en een koude wandeling, beklim ik het Monument. Opgericht als gedenkteken voor de grote brand van 1661. Ondanks de kou is het uitzicht bijzonder.


We spotten onze favoriete pub in de stad. The Anchor. Maar het wordt, het is immers Goede Vrijdag en dus heel druk in de pub, een wijnbar.


Verder zie ik de Beatles eindelijk live. Gelukkig zijn ze nog met vieren. En vanaf 1967 zelfs met vijven.
En David Bowie IS.... In het Victoria en Albert.
Mooi was de zoektocht, achteraf, naar het restaurant Yalla Yalla.
En de gesprekken met Marie Louise, Peter R, Richard, Helen, Werner, Jack en Tineke. Maar enkelen moeten nog meer vertrouwen krijgen in Loopbaanleren. Of gewoon... Vertrouwen krijgen. Of gewoon genieten van stress.








-Peter Berkers, kijkt nu even naar BBC 1 en luistert naar The Next Day van David Bowie en morgen weer naar Karl Bartos.