Chinatown San Francisco

Toch maar even naar de kapper. In een fraai zijstraatje in Chinatown lopen we langs een kapperszaak. En het wordt tijd om de weinige haren weer eens getrimt te krijgen. Vakkundig word ik door een kapster voorzien van cape en wcpapier en gaat ze met vaste hand aan de slag. Verder zijn er alleen chinezen in de winkel. Een oude vrouw laat haar nog donkere haar verwennen, maar valt wel voortdurend in slaap. Soms schrikt ze even op als haar haarverzorger met een plantenspuit te werk gaat. Links tegenover me wordt een oudere chinese man aan een beter kapsel geholpen. Er komen andere klanten in de winkel en er wordt driftig gepraat. Niets van te verstaan, maar ik denk dat net als elders hier de laatste nieuwtjes van Chinatown worden uitgewisseld.
Even verderop, in een andere zijstraat, lopen we een bedrijfje binnen dat gelukskoekjes maakt. Elk stukje deeg, ze lijken een beetje op de biologische versie van de hostie, wordt gewogen, voorzien van een briefje en gevouwen. Al deze laatste werkzaamheden gebeuren handmatig. We kopen een klein doosje koekjes, krijgen nog een paar mislukte exemplaren mee en genieten de gehele dag van al het goeds dat ons wordt toegewenst. NLP goes China.
Aan de andere kant van de wijk ligt een parkje. Kinderen genieten hier van het gebruikelijke: een wip, een glijbaan, een rekstok. Oudere chinezen zijn hier fanatiek aan het kaarten. Mannen met mannen en vrouwen met vrouwen. Niet zoals wij een beetje jokeren, maar het gaat, het zijn tenslotte genetisch bepaalde chinezen, om geld.
We lopen ook even binnen bij een teacompany. Hier kun je uitleg krijgen over verschillende theesoorten en ook theebladeren kopen. Dat kan voor een busje al snel oplopen naar 200 dollar. Hmm. Iets te veel voor onze portemonneee.
Verder kun je hier in de wijk nog Maotasjes, Maoschriften en Maoposters kopen. En natuurlijk alles wat een toerist vanuit China mee wil nemen.
Mooi... chinatown San Francisco.