Cordoba, de warmste stad van Spanje

Het regent in Cordoba. Omdat ik mijn voet een beetje verzwikt heb met het lopen op de keien in de straatjes, besluit ik mijn Teeva's aan te doen. Uit mijn koffer haal ik mijn sandalen. Veel schoenen heb je niet nodig voor een week vakantie. Voordat ik de schoenen aan wil doen zie ik het al. Twee verschillende sandalen. Teeva's en Timberland. Jammer. Gelukkig hebben ze dezelfde kleur. Kan het mij wat schelen! Lekker lopen is op dit moment het belangrijkst. Maar dan blijkt bij nadere inspectie ook nog dat ik twee linkerschoenen heb meegenomen.









De stadswandeling brengt Ad, Gonnie, Tineke en mij naar de joodse wijk en naar de mooie pleinen van de stad.
De Mezquita is werkelijk prachtig. Het lukt me maar met moeite weer naar buiten te gaan. Wat een originele architectuur. Wie bedenkt dat! Het was in de tijd van Keizer Karel V dat besloten werd om de Moorse moskee aan te passen aan de wensen voor een kathedraal. Nee, eigenlijk werd besloten de wensen voor een kathedraal aan te passen aan de architectuur van deze moskee. Overal in het gebouw kijk je tegelijkertijd naar twee werelden die samenkomen.




































In de middag krijg ik het wel erg koud. Het blijft lichtjes regenen. Gelukkig zijn we in Cordoba, de warmste stad van Spanje. Wat zal het elders in het land koud zijn!


- Peter luistert in de auto naar gouwe ouwe.